viernes, octubre 07, 2011

Vidas paralelas

Sosteño eu, en non Preira, que o mundo non vai tan mal como parece cando se honra con tanto vigor un emblema tan importante coma é o que personificou Steve Jobs. Dende todos os recantos do mundo seguen xurdindo reaccións de admiración e de respecto cara  á figura dun home que significou o mellor da revolución tecnolóxica, e iso é cando menos esperanzador.
Por certo, queixabame eu hai poucos posts de que o pai de Apple non fose galego, e decátome ben de que nós tamén temos o noso propio Jobs. Non é ninguén máis ca Isaac Díaz Pardo. Seríao tamén Luis Seoane, se estivese vivo, pero na súa ausencia temos que celebrar que o noso Steve Jobs vivo sexa o creador –usurpado– de Sargadelos. Non son, dende logo, vidas paralelas, pero hai moito que ver entre o fillo dun dos asasinados polo franquismo e o fillo dun sirio-americano que seguramente nunca se arrepentiu abondo de abandonar a quen se convertiría nun dos personaxes máis importantes da nosa época.
Ámbolos dous protagonizaron sendas vidas de “amor e perda”. O americano descubriu nun garaxe dos seus pais adoptivos o que amaba nesta vida cando só tiña vinte anos. O galego fixo ese mesmo descubrimento no estudio do seu pai natural. Un deixounos Apple e todo o seu magnífico mundo de tecnoloxía acorde coa estética e a racionalidade. O outro Sargadelos, que, salvando as distancias, ten moito que ver co legado de Steve Jobs.
Quizais, lamentablemente, os galegos aínda non nos decatamos de todo canto significa esta semellanza. Isaac e Steve tiveron o valor de seguiren os seus corazóns e as súas intuicións. Eis, o seus grandes méritos. Todo o demais, como repetería o americano, é secundario.

2 comentarios:

Odemo dijo...

Vai você também na parvada de idolatrar a Jobs como "revolucionário tecnológico"?
Como bem dixo Stallman, o único mérito de Jobs é ser o principal inspirador de conceitos tam "bons" como as gaiolas feitas de barrotes bonitos, e a Internet e os serviços informáticos como parques de crianças com altos valados.

O modelo de informática de consumidores parvos, desconhecedores da tecnologia que empregam, umha tecnologia que em si mesma limita o que os seus compradores podem ou nom podem fazer com ela. Se calhar esse foi o grande achádego de Jobs como vendedor: um modelo em que a gente compra caríssimos intrumentos dos que nunca chega a ser dono realmente, porque nom pode fazer com eles mais do que a companhia designou. E à vez a própria companhia encarrega-se de manter a distância um forte controle sobre o dispositivo, e encorajar para que o usuário nunca aprenda a se valer por si mesmo.

Pouco favor lhe fai a Diaz Pardo comparando com tam vil personagem como Jobs.

Gaspesien dijo...

SEN LOUCURAS... Jobs no seu nivel revolucionou o mundo do ordenador, converténdoo en persoal. Isaac no seu, revolucionou o concepto antigo da cerámica en porcelana e espallou a estética galega (¡Aí es ná!)