Prensa independente

Está anunciada para o martes, 9 de decembro, a saída dun novo periódico galego, Xornal de Galicia, co que xa serán once as cabeceiras que se publiquen cada día na nosa terra. Un xornal por cada 232.000 habitantes é un ratio que, tomado polos pelos, podería indicar a existencia dunha prensa abondante, pero que non chega para soster que esteamos a vivir, porén, nunha sociedade dotada con medios de comunicación plurais e representativos de todas as diferentes expresións do mundo galego. Ben ao contrario, o que existe é un minifundismo xornalístico que se empeña en sachar só na leira do capitalismo conservador e non son practicamente ningunha as diferenzas que se poden atopar entre as empresas editoras desa ducia de xornais que se autotitulan galegos ou de Galicia.
Diga o que diga Santiago Rey, editor de La Voz de Galicia, que acaba de desmelenarse autodefiníndose como “o derradeiro xornalista e editor independente que queda en España”, nin o seu nin calquera dos outros xornais que actualmente se publican ou están a piques de aparecer en Galicia están cerca de merecer a sagrada condición de prensa independente como demostran, todos e cada un, case a diario aplicando tratamentos informativos que se mostran claramente dependentes dos máis descarados intereses políticos e empresariais que ultimamente son, como os propios medios de comunicación, cambiantes e caprichosos.
Neste sentido, Galicia non é aínda Cataluña nin Madrid, nin inmensamente menos París, Roma, Washington, Nova York ou nin sequera Buenos Aires ou Bogotá, capitais de Latinoamérica nas que si se pode atopar nos quioscos algo que se aproxima á pluralidade informativa. Pensar o contrario é simplemente non saber o que se coce no mundo ou, pior aínda, negarse cerrilmente a entendelo.
E conste que eu case podo estar conforme con algunhas das bravatas que acaba de lanzar o editor de La Voz de Galicia. Efectivamente, a Santiago Rey cómprelle autoatribuirse o título de “unico” en España, pero non tanto nin como el se vanagloria. Dende logo, é o único empresario de prensa ao que non se lle coñecen actividades principais que non estean relacionadas coa edición. E isto, para min, é un mérito. Non sei se por ser da vella escola, son dos que boto de menos editores dedicados exclusivamente ao seu, a facer e distruibuir publicacións, e non a servirse dos seus conglomerados para facérense ricos influíndo na política e extendendo tentáculos cara a todas as actividades especulativas que poden, ladrillo e industria armamentística incluídos. Neste aspecto, eu sigo tendo como modelo a Katharine Graham, aquela inesquecíbel editora do Wahsington Post.
Admiro tamén a valentía que mostra ás veces Santiago Rey, como cando di agora que algunhas inicitavas empresariais que están a piques de sair ao mercado se cadra non son máis ca intentos de arrapañar as “subvencións monstruosas e relacionadas coa industria eólica”*, que algúns gobernantes seguramente están tan dispostos a conceder agora como antes o estivo Fraga precisamente con La Voz de Galicia e cos demais xornais galegos. Por que se sorprende tanto, logo, Santiago Rey? A min, coma el, tamén me sorprende que saian á luz “proxectos deste tipo cando todo o mundo está rozando a ruina, cae a publicidade e as vendas non van mellor”, pero aínda me sorprende máis que o editor de La Voz de Galicia tardase tanto tempo en adquirir conciencia destes asuntos.
De calquera xeito, alégrome de coincidir por fin con algo do que Santiago Rey expresa tan radicalmente. Eu tamén lamento “a inexistecia da cidadanía, que hoxe en día traga con todo, mesmo co espectáculo bochornoso da clase política”. E tamén lembro os tempos nos que aos xornalistas se nos tildaba de “incultos e canallas”, cando “hoxe eses adxectivos habería que aplicalos a moitos banqueiros, políticos e presidentes de clubes de fútbol”. En algo tiñamos que rematar póndonos de acordo Santiago Rey e máis eu. Pero non se confunda, don Santiago, que a nosa coincidencia seguramente é so pasaxeira.

*Segundo titula La Voz de Galicia, "San José utiliza parques eólicos que dice va a recibir de la Xunta para rnegociar su deuda con la banca"